шынагъуэ

I 1. страшный (напр. зверь)

/ Узыгъэшынэ, бзаджэ.

ХьэкIэкхъуэкIэ шынагъуэ.

2. опасный

/ Шынагъэ зыбгъэдэлъ.

Уз шынагъуэ. Iуэху шынагъуэ. ЩIыпIэ шынагъуэ.

II 1. страх, боязнь

/ Шынагъэ.

* Шынагъуэр ящхьэщыкIауэ, цIыхухэр хуиту псэунущ. Щ. I.

2. опасность

/ ТхьэмыщкIагъэ гуэр къызэрыхъунур зэхэщIэныгъэ.

* Уэрэдым дихьэха Бот щыгъупщэжыпат шынагъуэ япэм и щхьэм къыдэуеяуэ щыта псори. Ш. А.

Шынагъуэ къылъэIэсын оказаться в опасности.